Başladılar hep bir ağızdan konuşmaya:
-Valla alkolik değiliz, akçaağaç şurubunu seviyoruz.
dedi biri.
-Balla reçeli kaldırmasan viskine dadanmazdık.
dedi öbürü.
-Hanım hanııım, ağzını topla, sensin ayyaş, şu içki dolabına bir bak!
dedi en şirret olanı.
-Çok içmedim Sevim (hıck!) tadına baktım sadece (hıck!)
dedi en tatlısı.
-SUSUN! dedim.
-SIRAYLA KONUŞUN!
Bir tanesi bir adım öne çıktı ve olmayan ceketinin düğmelerini iliklemeye çalışarak,
-Şu anda hiçbirimiz sağlıklı açıklama yapacak durumda değiliz. Yarına kadar beklenmesini, bu arada erişebileceğimiz bir yere aspirin tozu ve bir kaç damla su bırakılmasını rica ederiz.
dedi.
-ASPİRİN OLAYINI NEREDEN BİLİYORSUN SEN?
diye sorunca…
-Sizden öğrendik.
diye cevap verdi.
Bir anda, gözetlenmiş olmanın verdiği dehşet, utanç ve korkuyla elimdeki peçeteyi üzerlerine bastırıverdim.
Dava kapandı.
Karınca Davası, 21.03.2022
