Rusya’dan Çekya’ya kadar uzanan bir torta efsanesi…
Çocuktum, ufacıktım… Bayram demek “torta” demekti. Sadece baba tarafımdan akrabaları ziyaretlerimizde yiyebildiğim tortayı, en güzel Babaannem yapardı. Bugün ailelerimizin kökeni aynı yerden gelen XY ile 15 yıllık evliliğimizin en anlaşamadığımız konusudur; benim babaannemin mi yoksa onun anneannesinin mi en güzel tortayı yaptığı (yüzde bin benim Babaannem tabii ki).
Benim süper Babaanneme Allah uzun ömürler versin, artık yaşlandığı için torta yapamıyor, biz de kaç bayramdır gidemedik zaten ve buna çok üzülüyorum. Ama torta efsanesi bitmedi, bitmez…
Yeniden çocukluğuma dönelim: Annem, hem benim hem de Babamın bayıldığı ve sadece bayramdan bayrama değil daha sık yemek istediğimizi bildiği tortayı pek çok kez öğrenmeyi denedi. Zaman zaman Babaannem bize geldi, birlikte yaptılar. Zaman zaman biz Babaanneme gittik, birlikte yaptılar… Ne zaman Annem evde tek başına denese olmadı, tutmadı… Kimse de bu işin sırrını çözemedi.
Babaannemler 1972 yılı Bulgaristan göçmenidir. Anne tarafımın hiç bilmediği bu tarifi zamanında Bulgar bir komşularından öğrenmişler .
Fotoğrafta beni sene 2006 veya 2007’de yani artık eşşek kadar olmuş, evli barklı bir kadınken, ağzıma koca bir lokma torta atmış ve kendimden geçip çocukluğuma dönmüş olarak görüyorsunuz.
XY’nin Anneannesi çoktan vefat etti (Allah rahmet eylesin), biz Babaannemin tortasına denk geldikçe yumuladuralım, aradan bir on sene daha geçti…
Çekya’da Medownik
Yıl 2016. O zamanki adıyla Çek Cumhuriyeti’ne, şimdiki adıyla Çekya’ya gittik. Bir kaç gün Prag’ı tavaf ettik, ertesi gün Çeski Krumlov’a gideceğiz. Arada kalan yarım günde de Karlstein kalesini gezmeye karar verdik.
Arabayla bir noktaya kadar gidebiliyorsunuz, sonrasında arabayı bırakıp önce orman içi bir yoldan sonra da Karlstein kasabasının içinden ciddi bir yokuş çıkılarak kaleye ulaşılıyor. Arabayı park ettiğimiz anda, Temmuz ayında olmamıza rağmen bardaktan boşanırcasına yağmur başladı. Biz Polonya’dan alışığız bu yağmurlara, bazen 5 dakikada diner, bazen yarım saat sürer. Biz de arabada oturup beklemek yerine, hiç olmazsa otoparkın yanındaki kafede birer kahve içelim, dedik. İşte, resimli menü olmasaydı asla torta’ya benzediğini görüp sipariş edemeceğim Medownik’i de o kafede tattık. O sırada bilmiyorduk ama Rusça’da bal anlamına gelen “med” kökünden türeyen ismiyle medownik (medowik) , orjinali 13 kat ballı hamurla yapılıp arasına krema sürülen ve bütün slav ülkelerinde sevilen bir Rus pastasıymış.
Tadım anı videoda yer alan Medownik, hamurundaki unun beyaz undan daha zengin olması ve içindeki bal tadıyla Turta’dan belli belirsiz farklı olsa da yiyince verdiği his aynı…
Pino’da Marlenka
Eveet, tortayla bir sonraki karşılaşmamız Eskişehir’de oldu. Çok yazık ki buna dair fotoğrafımız yok. Pino’da “marlenka” adıyla yediğimiz, bu kez balın yanında yanlış hatırlamıyorsam biraz da karamelin dikkatimizi çektiği tatlıyı, şimdi Pino’nun web sitesine girip ulaştığım menüde buldum. Bu arada, Pino o zamanlar tekti, şimdi bir sürü şubesi açılmış…
Burgaz’da Torta
Sıradaki, 2017’de Burgaz’da Happy Restaurant’da yediğimiz frambuazlı torta. Yine resimli olan menüde görüp “işte bu!” dediğim, üstelik adı da bildiğimiz şekilde “torta” diye yazılan tortayı görünce hemen sipariş ettim. Zaten torta, Bulgarca’da pasta demekmiş. Bu torta, frambuaz ilavesi dışında Babaannemin tortasının aynısıydı. Bu arada Bulgaristan’a yolu düşenler mutlaka Happy Restaurant zincirinin olduğu bir şehre gidip bir kez yemek yesinler. Bugüne kadar Ruse, Varna, Sofya ve Burgaz’daki şubelerine en az ikişer kez gittiğimiz Happy’yi muhtemelen başka bir postta uzun uzun anlatırım, çünkü buna değer. Ama şimdilik sadece “gidin” diyorum.
Peki bizim buralara gidip tatma şansımız yok, nasıl olacak da bu tada dair fikir edineceğiz diyen varsa; şimdi sürprizlerin en büyüğü geliyor. Torta artık resmen marketlerde satışa sunulmuş.
Türkiye’de Pastamia
Tabii ki çocukluğumun Torta’sı değil, ama andırıyor mu? Andırıyor. Tek sorun, büyük olup kesilerek servis edileninin bile çok az miktarda ve pahalı olması. Şu anda Migros’ta 200 gramlık ambalaj 12,50-tl.’den satılıyor. Doğrusu herkesin bu tada daha kolay ulaşabilmesini isterdim. Çünkü torta tepsisini önüne çekip sadece kahvaltıda bile 3’er dilim yiyebilen çocuklar olarak, 200 gramlık ambalaj şaka gibi. Bence, butik pastahane değil market rafı ürünü olduğu için, fiyatlamada biraz daha çalışma yapmalılar.
Evde kendim yapayım derseniz, size gerçek Torta’nın tarifini vermek isterdim ama Annem onca sefer yapamadığına göre, benim Süper Babaannem bazı sırları kimseyle paylaşmıyor :):):).
Ben de bir Marlenka tarifi veriyorum.
Malzemeler:
Hamuru için:
- 200 gr. şeker
- 520 gr. un
- 2 yumurta
- 55 gr. tereyağı
- 2 çorba kaşığı bal
- 1 paket kabartma tozu
Kreması için:
- 300 gr. kondanse süt
- 3 yumurta
- 2 çorba kaşığı bal
- 55 gr. tereyağı
Süsleme için:
- 400 gr. ceviz içi
Yapılışı:
Kekler için: Yumurta ve şeker çırpılır. Başka bir tarafta tereyağı benmari usulünde eritilir. Erimiş tereyağına un ve kabartma tozu hariç kalan malzemeler eklenir ve karıştırılır. Homojen hale gelince yumurtalı şekerli karışım da eklenerek mikserle çırpmaya başlanır. İki katı hacmine çıkınca benmari kasesinden alınır. Tahta kaşıkla ve fazla çırpmadan yavaş yavaş un ve kabartma tozu eklenir.
Yağlı kağıt serilmiş fırın tepsisinde 165 derecelik fırında her seferinde 1,5 kepçe kadar kek hamuru tek tek 5’er 6’şar dakika pişirilir.
Krema için: Tereyağı dışındaki malzemeler geniş bir kapta çırpılır, en son eritilip soğutulmuş tereyağı eklenir. Krema kıvam alınca soğuması için buzdolabına bırakılır. NOT: Babaannem, bu kremayı, farklı bir tarifle ama mutlaka pişirerek elde eder.
Pasta haline getirme: Basitçe bir kat kek, bir kat krema, bir kat dövülmüş ceviz içi ile pasta hazırlanır. En üst katman yine ceviz içi olacaktır, bu katmanda cevizler daha iri çekilmiş tercih edilirse daha güzel bir görünüm elde edilir.
приятен апетит (okunuşu: priyaten apetit, bulgarca, afiyet olsun...)
